GOTHIC ŠMINKA - sa praktične nastave na smeru MAKEUP ARTIST

Gothic šminka

Gotika ili gotička umetnost (u arhitekturi), odnosno gotički stil, je bio umetnički pravac, koji je sledio iza romanike posle 12. veka (u Francuskoj) do kraja 15. veka (u srednjoj i severnoj Evropi).

Najpre je upotrebljavan kao pogrdan izraz (nastao u Italiji). „Gotika“ je kao ogorčenje nad tuđim protiv- antičkim importom Gota, koji se odomaćio i koji se u prvom redu upotrebljavao za označavanje arhitekture i ornamentike gde se u prvom redu i najviše ova umetnost odrazila i gde je bila najvidljivija. Od 13.-og veka gotika se raširila na sve discipline u umetnosti. Kolevka gotike je bila Francuska.

Gotika u šminkanju

Tokom 90-ih godina 20-og veka “gothic” šminkanje je uzelo maha. Uglavnom osobe koje šlušaju metal ili rok vrstu muzike izražavale su svoj muzički ukus ovakvim šminkanjem. Ono ima karakteristike jako belog tena, tamnih očiju, crvenih i bordo tonova, često i dodatak krvi ili “crnih suza”. Veoma mračan i misteriozan izgled. I danas se mogu videti ovako našminkane osobe ali u modifikaciji. Frizura koja prati ovakav izgled je crna duga kosa sa crvenim ili purpurnim pramenovima.

Kako gothic šminka izgleda kroz četkice naših studenata pogledajte na slikama.

Više o smeru MAKEUP ARTIST pogledajte OVDE

Gotika

Gotika je stil u umetnosti koji je trajao oko tri stotine godina, za kasnog srednjeg veka tokom 13. i 14. veka. Stil se u pojavio u Francuskoj sredinom 12. veka u arhitekturi kao novi način oblikovanja sakralnih objekata.

Glavne karakteristike gotičke umetnosti

Gotika se kao umetnički stil razvila u Francuskoj iz romaničke umjetnosti sredinom 12. vijeka, kao novi stil gradnje crkvenih objekata. Iz Francuske se taj stil proširio na sve zemlje zapadne Evrope, i postao dominantan umetnički stil sjeverno od Alpa. S južne strane Alpa, – gotika nije imala toliku popularost i nije toliko dugo trajala.

Isprva stil ograničen samo na gradnju katedrala, gotika se do kraja 14. vieka razvila u mnogo svetovniji umetnički smer poznat pod nazivom međunarodni stil ili internacionalna gotika. Ovaj se stil nastavio do kasnog 15.veka kad ga je zamenila renesansa.

Vremensko trajanje gotike nije bilo svuda isto,  dok se u Italiji već od 14. veka javljaju ideje humanizma i individualizma svojstvenih ranoj renesansi počevši od Petrarke, u Engleskoj i Nemačkoj je gotika ostala dominatni stil sve do 17. veka. U Španiji se gotika isprepliće s maurskom umetnošću i stvara čudesne simbioze.

Pored arhitekture, gotička umjetnost se odrazila i na skulpturu i slikarstvo (vitraji, freske, oltarne pale i iluminirani rukopisi).

Gotičku umetnost karakterise kao i romaničku – jasnoća narativnosti, kroz sve vidove umetnosti uvek se nastojalo “jasno opisati prikazani događaj”, bilo da se radi o verskom, ili događaju iz običnog života. No za razliku od romanike gotika postaje puno humanija i bliža običnom čoveku. Za gotike se razvija kult Bogorodice koja nije više ukočena bizantska ikona, već brižna majka koja nežno grli svoje detešce. Marija je kao žena blaža, i uzet će vernika u zaštitu. Romanika je puno više prikazivala prizore koji su trebali zastrašiti još tada mnogobrojne nevernike poput scena iz Pakla i Strašnog suda, sa neumoljivim Bogom kao vrhovnim sucem. Religijski prizori često su uključivali i prizore iz prirode, poput alegorija, prikaza mjeseci, zodijackih znakova, sezonskih poljoprivrednih radova i sličnoga.

Svetovna umetnost jačala je pod uticajem razvoja gradova, trgovine i ekonomije, što je omogućilo bogatijem sloju da naručuje izradu zavetnih skulptura, oltarnih pala ili iluminiranih rukopisa. Povećanje broja pismenih ljudi, odrazio se i na književnost koja se počela baviti svetovnim motivima. Novi način organiziranja poput zanatskih cehova okupio je i evidentirao sve umetnike koji su bili smatrani veštim majstorima, samo zahvaljujući tome danas znamo imena brojnih gotičkih majstora.